Ongewenstverklaring

Ongewenstverklaring

Een vreemdeling die strafrechtelijk wordt veroordeeld kan onder bepaalde omstandigheden zijn verblijfsvergunning verliezen en ongewenst verklaard worden.

Beslissing tot ongewenstverklaring

Tegen de beslissing tot ongewenstverklaring kan binnen vier weken een bezwaarschrift worden ingediend bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Rebergen Advocatenkantoor kan helpen bij het indienen van een bezwaarschrift tegen de ongewenstverklaring.

Bezwaar tegen ongewenstverklaring ongegrond verklaard

Als het bezwaarschrift tegen de ongewenstverklaring door de IND ongegrond wordt verklaard kan binnen vier weken een beroepschrift worden ingediend bij de rechtbank. Wordt het beroepschrift tegen de ongewenstverklaring door de rechtbank ook ongegrond verklaard, dan kan er nog een hoger beroepschrift worden ingediend bij de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State. Rebergen Advocatenkantoor biedt hulp bij het indienen van een (hoger)beroepschrift.

De ongewenst verklaarde vreemdeling komt vaak in aanmerking voor gesubsidieerde rechtsbijstand. Dat houdt in dat de werkzaamheden van de advocaat grotendeels door de overheid worden betaald (pro deo). Klik hier voor meer informatie over gesubsidieerde rechtsbijstand.

Voorwaarden voor ongewenstverklaring

Of een vreemdeling ongewenst verklaard kan worden hangt af van de totale duur van zijn strafrechtelijke veroordelingen afgezet tegen de lengte van zijn verblijf in Nederland. Hoe langer de vreemdeling (rechtmatig) in Nederland verblijft, hoe zwaarder de veroordelingen moeten zijn wil de IND de vreemdeling ongewenst kunnen verklaren. Daarnaast spelen persoonlijke omstandigheden een rol. De IND maakt altijd een afweging tussen de belangen van de staat (openbare orde) en de individuele belangen van de vreemdeling.

Het recht van de vreemdeling op familie- / gezinsleven en privéleven dat is opgenomen in artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens kan reden zijn voor de IND om af te zien van de ongewenstverklaring. Als de vreemdeling familie in Nederland heeft (of elders in de Europese Unie) dan moet hij dit zo spoedig mogelijk naar voren brengen.

De ongewenstverklaring is te vergelijken met het inreisverbod. Sommige vreemdelingen kunnen echter geen inreisverbod opgelegd krijgen. Het gaat dan vooral om burgers van de Europese Unie (EU). Deze vreemdelingen kunnen wel ongewenst verklaard worden.

Ongewenstverklaring en strafrecht

Het is belangrijk dat de strafrechtadvocaat van de vreemdeling goed op de hoogte is van de regelgeving omtrent de ongewenstverklaring. De advocaat kan er bij de strafrechter op aansturen om bij het bepalen van de straf rekening te houden met het risico dat de vreemdeling loopt om ongewenst verklaard te worden.

Gevolgen ongewenstverklaring

De vreemdeling die ongewenst verklaard is moet Nederland onmiddellijk verlaten. Wordt de vreemdeling toch in Nederland aangetroffen dan is hij strafbaar. Bovendien kan hij in dat geval in vreemdelingenbewaring worden gesteld ter voorbereiding op gedwongen uitzetting uit Nederland.

Opheffing ongewenstverklaring

Na verloop van tijd kan de vreemdeling een verzoek tot opheffing van de ongewenstverklaring indienen. De vreemdeling moet dan aantonen dat hij daadwerkelijk buiten Nederland heeft verbleven. Hoe lang de vreemdeling buiten Nederland moet hebben verbleven is afhankelijk van het soort misdrijven dat hij gepleegd heeft. De vreemdeling mag bovendien geen nieuwe misdrijven hebben gepleegd.

Tijdelijke opheffing ongewenstverklaring

Soms kan de ongewenstverklaring tijdelijk worden opgeheven:

–        bij zwaarwegende familieomstandigheden;

–        als de vreemdeling naar Nederland moet komen voor een getuigenis in een rechtszaak;

–        als de vreemdeling naar Nederland moet komen voor een eigen rechtszaak.

Rebergen Advocatenkantoor kan de vreemdeling helpen bij het indienen van het verzoek tot (tijdelijke) opheffing van de ongewenstverklaring.